احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

سهراب سپهری

کنار تو تنهاتر شده‌ام،

از تو تا اوج تو زندگی من گسترده است،

از من تا من تو گسترده‌ای،

با تو برخوردم، به راز پرستش پیوستم،

از تو به راه افتادم، به جلوه‌ی رنج رسیدم،

و با این همه، ای شفاف!

و با این همه، ای شگرف!

مرا راهی از تو بدر نیست

زمین باران را صدا می‌زند، من تو را!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد