احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

فروغ فرخ زاد

هر چه دادم به او حلالش باد

غیر از آن دل

که مفت بخشیدم!


دل من کودکی سبکسر بود

خود ندانم چگونه رامش کرد


او که می گفت دوستت دارم

پس چرا زهر غم بجامش کرد!