احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

حسین پناهی

هیچ وقت،

هیچ وقت نقاش خوبی نخواهم شد،

امشب دلی کشیدم،

شبیه نیمه سیبی،

که به خاطر لرزش دستانم

در زیر آواری از رنگ ها،

ناپدید ماند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد