احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

احتما کن، احتما ز اندیشه ها

چه رهایم، چه تنهایم، چه لبریزم، چه خوشحالم، چه سبکم.

خلوت خلوتیان

این مرده که دیگر احیاشدنی نیست.

بگذار بخوابیم، بگذار چند سالی بیارامیم.

ما که همه ی دوست داشتن هایمان را به گور آوردیم،

حالا بگو دیگر چه می خواهی!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد